Omgaan met verbale (online) agressie.
Moet je je als politicus niks aantrekken van de verbale agressie of zijn er andere mogelijkheden.
Politiek
17 mei 2019
De eerste jaren kon ik behoorlijk onzichtbaar mijn politieke vak uitoefenen. Niemand in het dorp wist wie ik was, online werd in nog niet gevonden, verbale agressie was nog niet aan de orde. Maar dit begint te veranderen, al is het nog steeds prima hanteerbaar. Afgelopen woensdag kwam één van de D66 kandidaten voor het Europees Parlement bij ons op bezoek: Raquel Garcia Hermida-van der Walle. Het is verschrikkelijk om te zien wat zij voor opmerkingen over zich heen krijgt op o.a. Facebook. Vandaar deze blog.
In deze blog ga ik niet in op voorbeelden van verbale agressie, die kun je zelf dagelijks zien op de sociale media. Ik geef je hier een aantal tips hoe te reageren op de rotopmerkingen die je als politicus geregeld over je heen krijgt.
Verbale (online) agressie, daar moet je maar tegen kunnen.
“Wees niet bang, voor niemand”, werd mij verteld toen ik net begon als politicus.
Tja. Was het maar zo makkelijk.
Iedereen is wel eens bang. En trouwens, het probleem van online/verbale agressie is niet altijd dat je er bang voor bent. Het probleem is eerder, hoe er op te reageren.
Hoe reageer je op verbale (online) agressie?
1. Probeer het niet persoonlijk te maken.
Ook al spelen ze het om de man (of vrouw), probeer het niet als iets persoonlijks te zien. De rotopmerking is niet puur gericht op jou. Het gaat meestal om hun rotgevoel en dat reageren ze op jou af. Ze zijn jaloers, gefrustreerd of voelen zich onbegrepen.
Daarmee kun je het gedrag van de ander niet goedpraten.
2. Reageer niet primair.
Als je een vervelende post ziet op Facebook of een shit-mail krijgt, weersta dan je primaire reactie om iets rots terug te sturen. Doe dat nooit, zeker niet online op Facebook of Twitter. Dat kan ooit tegen je gebruikt worden.
Stuur ook geen standaard-antwoord naar ze (als ze een mail sturen), mensen zullen zich dan nog meer afgewezen voelen.
Denk even goed na wat je wilt antwoorden en probeer begrip op te brengen en de dialoog aan te gaan.
3. Zoek steun.
Zeker als het heel heftige confrontaties zijn, zorg dat je steun vindt. Dus praat er over. Met je partner, met de fractievoorzitter, je fractie, het bestuur of een vertrouwenspersoon in de politiek.
4. Probeer te relativeren en gebruik humor.
Relativeren en proberen de situatie in proportie te zien is heel belangrijk. Het lijkt misschien raar, maar probeer de humor er van in te zien. Het is meestal maar één mening. Kijk wat er wél goed gaat. Kijk naar mensen die het wél met je eens zijn.
Humor kan heel krachtig zijn. Zowel binnen je eigen groep (lach er samen om), als in je antwoord. Wees schalks, humorvol en grootmoedig.
5. Probeer de ernst van de agressie in te schatten.
Probeer na te gaan hoe heftig de agressie op jou over komt. Gaan ze over alle grenzen en gaan er alarmbellen in je hoofd af, kijk dan of je aangifte wilt doen. Zeker als er fysieke agressie bij komt of als de verbale agressie op stalken begint te lijken. Overleg hier met o.a. je fractievoorzitter, de burgemeester en de griffier over. Zij hebben vaak meer ervaring met (verbale) agressie.
Discriminatie, anti-semitisme of ultrarechtse/-linkse praat hoef je niet te pikken. Blokkeer de accounts op sociale media of in je mailprogramma.
Het klinkt misschien tegenstrijdig, maar maak een ‘gewone’ rotopmerking niet erger dan het is.
6. Toon begrip en verplaats je in de persoon.
Probeer je te verplaatsen in de ander. Heeft hij/zij misschien een punt? Geef dat dan ook toe.
Soms werkt (een beetje) meebewegen beter dan halstarrig in je gelijk te blijven geloven. Wat in ieder geval niet werkt is: erop en erover. Agressie met agressie betalen werkt niet, het zal snel escaleren. En het levert jou ook een slecht imago op.
7. Probeer een dialoog op te starten (spreek desnoods af).
Op Facebook of twitter iemand overtuigen van je gelijk werkt zelden. Daar draait het om oneliners en scoren. Maar jouw mening er tegenover zetten mag natuurlijk altijd. Als iemand de moeite neemt om jou een mail te sturen of te bellen, luister dan goed naar deze persoon en probeer een dialoog te starten. Ga samen een kop koffie drinken.
8. Ga niet inhoudelijk overtuigen.
Mensen luisteren slecht en al helemaal niet naar ‘inhoudelijke’ argumenten. Het gaat immers vaak om emoties en onderbuikgevoelens.
9. Erken dat de verbale (online) agressie vervelend is.
Stoer doen en doen alsof het je niet kwetst werkt slecht. Het gaat onder je huid zitten en wreekt zich op termijn. Rotopmerkingen, zeker als ze persoonlijk zijn, zijn gewoon vervelend. Erken dat dus en doe wat jij nodig hebt om er mee te leren omgaan.
Heb jij (veel) ervaring met verbale (online) agressie? Wat doe jij om je ertegen te wapenen? Zoek je steun? Wat werkt voor jou? Laat het ons weten.
Meer blogs lezen
Als luisteren (even) niet lukt
Soms wil je wel, maar lukt het niet: luisteren naar een ander. Wat kun je dan doen om het toch voor elkaar te krijgen?
Opmerken, observeren en onderzoeken – 4 tips en twee boeken
Opmerkzaam zijn is een goede kwaliteit. Je ziet meer dan anderen, dit geeft je een voorsprong. Opmerkzaam zijn kun je leren. Een van de manieren is, opschrijven wat je ervaart.
6 oefeningen om te leren observeren
6 beginnersoefeningen om te leren observeren