De afgelopen week was het weer zo ver. Ik was met een groep mensen bij elkaar om te praten over een thema en ook een heel leuk thema: biodiversiteit. En iedereen was enthousiast, aardig en vond alle ideeën geweldig en goed.

Van al die positiviteit kreeg ik natuurlijk jeuk en werd ik van de weeromstuit kritisch, tegendraads en zelfs een beetje bot (nee, echt een heel klein beetje).

Maar hebben we in onze maatschappij eigenlijk nog wel behoefte aan andersdenkenden en dwarsliggers?

Zeurpieten, daar hebben we toch niks aan?

Dwarsliggers, criticasters, klagers, etc. zijn vaak niet geliefd en gewenst.

Want, kort gezegd, ze bederven de stemming. Doet iedereen zo enorm z’n best om positief te blijven, de groep bij elkaar te houden en het gezellig te houden, komt er zo’n zeurpiet langs.

Want wij, mensen, zijn sociale wezens en wij doen er alles aan om de boel bij elkaar te houden en geen weerstand of conflict op te zoeken.

Die klagers bij het koffieapparaat willen we wel even aanhoren. We willen zelfs wel mee klagen. Maar iemand die te lang of te vaak klaagt wordt uiteindelijk vermeden. “Wat een zeurpiet, die Jan”, is één van de ergste kwalificaties die je kunt krijgen.

Gelukkig zijn er mensen die geduldig omgaan met dwarsliggers en hen de ruimte geven waar ze recht op hebben.

Want dwarsliggers zijn nuttig.

“De meeste dwarsliggers zijn ‘grumpy old men’ die zeuren!”

Dus dwarsliggers zijn nuttig?

Ja! Dwarsliggers zijn soms vervelend maar ook heel nuttig!

Je moet er toch niet aan denken dat iedereen het altijd met elkaar eens is?

Hoe komen we dan tot nieuwe, andere ideeën?

Het beeld van conservatieve, grumpy, old men als dwarsliggers klopt niet. Natuurlijk, dat zijn grote zeurkousen. Zij komen met kreten als: dat werkt niet, zo doen we dat hier niet, en dat hoort zo niet.  Zij zitten in een vast stramien: we doen het al 100 jaar zo en ik vind het eng om te veranderen, dus we blijven het nog lang zo doen.

Maar dit soort mensen bedoel ik niet. Al is het ook goed om naar hen te luisteren: iedereen die tegenwerkt en niet wil veranderen is het waard om gehoord te worden. Misschien hebben zij wel een heel goede reden waarom ze tegen zijn.

Maar mij gaat het nu even om mensen met afwijkende ideeën. Ideeën die niet algemeen zijn, maar een uitzondering of onverwacht of zelfs ongehoord.

Dwarsliggers zijn mensen die meer uitleg willen en vragen stellen. Het liefst waarom-vragen (en dan bedoel ik niet de Simon Sinek Golden Circle geneuzel van waarom-vragen).

Dankzij dwarsliggers:

1. worden we scherp gehouden.

2. worden nieuwe dingen ontdekt.

3. worden we op andere gedachten gebracht

Maar dit is niet het enige…

Er zijn nou eenmaal veel verschillende mensen.

We kunnen wel doen alsof iedereen hetzelfde is of hetzelfde moet zijn, maar er zijn nou eenmaal mensen die anders in elkaar zitten dan anderen.

Mijn idee is wel eens dat het gros van de mensen meegaand en conflict vermijdend is. Dat iedereen een allemansvriend is.

En daar heb je er veel van.

Als je om je heen kijkt merk je dat er toch altijd wel wat dwarsliggers zijn in een groep. De meesten houden echter hun mond dicht. Soms omdat ze geleerd hebben dat anderen niet op hun afwijkende mening of gedrag zit te wachten. Soms omdat ze geleerd hebben hun dwarse gedrag te doseren.

Dus dwarsliggers zijn niet alleen goed om erbij te hebben, maar ze zijn er ook gewoon. Dus koester ze (en mij dus ook).

Meer blogs lezen?