Soms ben je op zoek naar interessante, nieuwe informatie. Een beetje struinen door m’n sociale media, beetje googelen en dan vind je soms iets. Maar vaker niks. Vandaag vond ik iets wat mijn nieuwsgierigheid prikkelde. Iets nieuws, iets wat anders is: ik stuitte op de foto’s van Stacii Samidin
Samidin is fotograaf, maar noemt zichzelf visueel antropoloog. Zoals hij zelf zegt: “ninety percent of his work consists of connecting with his subjects, building trust and even living alongside them” (vertaling 90% van zijn werk bestaat uit in contact staan met zijn onderwerpen, vertrouwen krijgen en zelf met hen samenleven).
KetiKoti – Rotterdam 2017
Bron: Willem de Kooning Academy
Visuele antropologie is een interessante vorm van antropologie
Visuele antropologie volgens wikipedia:
Visuele representaties van alle culturen, zoals tatoeages, beelden en reliëfs, grotschilderingen, schelpenwerk, sieraden, hiërogliefen, schilderijen en foto’s zijn opgenomen in het studiegebied van de visuele antropologie. Visuele antropologie omvat menselijke visie, zijn fysiologie, de eigenschappen van verschillende media, de relatie van de vorm aan de functie en de evolutie van de visuele representaties binnen een cultuur.
Even (weer) bij het begin beginnen. Antropologie is een wetenschap die de mens in al zijn aspecten, zowel fysiek als cultureel, bestudeert.
Samidin laat mij een wereld zie die ik niet ken. Een wereld heel ver weg van mijn witte, nette, degelijke wereldje in Noord-Nederland.
In plaats dat ik snel naar iets ander ging, bleef ik kijken. Mooie, intrigerende zwart-witfoto’s. Die mij confronteerden met mijn ….ja wat eigenlijk.
Maar in plaats van angstig of onrustig werd ik er energiek van. Want wat hij toch vooral vertelt met zijn foto’s is interesse en nieuwsgierigheid. Hij onderzoekt, kijkt en oordeelt niet.
Wat hij mij vertelt, is: KIJK OM JE HEEN en AANSCHOUW wat je ziet.
Zelfs als ik door mijn nette, witte, soms degelijke wereldje loop kan ik mijn best doen om beter om mij heen te kijken en beter te zien. Om mijn omgeving te bekijken zonder oordeel. Nieuwsgierig en onderzoekend.
De weereld is een speel toneel (schouwtoneel?). Elck speelt zyn rol en kryght zyn deel. – Joost van den Vondel ( 1587–1679)