Als ondernemer moet je je onderscheiden. Onderscheiden van andere ondernemers. Je moet laten zien waar je voor staat: het gaat immers om je toegevoegde waarde voor je klanten. En door je passie, enthousiasme, vakkennis en ervaring kun je je onderscheiden van andere ondernemers. Want, val je niet op tussen al die andere ondernemers dan wordt je niet gekozen door je klanten.
Je hoort nooit iemand als volgt praten over zijn werk:
“Ach, ik ben gewoon een schilder.* Ik doe m’n werk en dat doe ik al 20 jaar. Ik doe het schilderwerk niet goed, maar ook niet slecht. Ik gebruik geen bijzondere verf. Nee. Gewoon, goede verf. Ik werk niet hard, maar ook niet zacht. Ik ben niet te duur en ook niet goedkoop. Ach, ik ben gewoon een schilder. “
*) Voor schilder mag je ook metselaar, boekhouder, programmeur, webshopbouwer of coach invullen.
Nee, we proberen ons steeds te onderscheiden van anderen die precies hetzelfde of ongeveer hetzelfde doen. Want, wij zijn allemaal uniek en het werk dat we doen moet ook uniek zijn. En dan krijg je de volgende formule:
Els = uniek + werk = uniek ⇒ Els + werk = uniek
Door uniek te zijn is voor (potentiële) klanten makkelijk om te weten te komen wat ze bij jou kunnen krijgen. Het is duidelijk waarin jij je onderscheidt van andere metselaars, webshopbouwers of coaches.
Uniek zijn is zo’n gedoe!
En nu komt de KERN van mijn verhaal. Ik word zo verschrikkelijk moe van dat unieke.
Ik vind het zo’n gedoe. Ik heb de hele dag het gevoel dat ik grappig moet zijn of iets heel bijzonders moet zeggen en bijzondere verhalen moet vertellen. Ik moet boeiende, verrassende en opvallende dingen twitteren en facebooken en pinteresten en intagrammen. En nu ben ik al niet zo goed in het over mijzelf praten, ik wil graag over mijn gesprekspartner praten of over het vluchtelingenprobleem of over de strategie van een bedrijf. Maar niet over mijzelf (en vertel me nu niet dat je dat kunt leren: ik wil dat ook helemaal niet leren!).
Dat alles uniek en bijzonder moet zijn, zorgt er ook voor dat ik eigenlijk niet meer tevreden ben over mijn gewone, soms wat saaie ikje.
Gewoon zijn is niet meer goed genoeg.
Dan maar een unieke baan
Nu kun je natuurlijk zeggen: oké, ik ben niet zo’n bijzonder mens, maar het werk dat ik doe is wel heel uniek. Er zijn maar een paar mensen in Nederland of in de wereld die dit doen. Al is dat knap lastig om een unieke baan te vinden.
Nieuwe, bijzondere banen zijn bijvoorbeeld: 1)
- Drone-operator
- Vlogger
- iPhone-glazenmaker
- Draagdoekconsulent
- Cupcakedesigner
- 3d-printspecialist
- Moleculair kok
- Crowfundingspecialist
- Scrummaster
- Bitcoinhandelaar
Of je gaat juist voor bijna uitgestorven beroepen 2)
- Pelshandelaar (was het beroep van de overgrootvader van mijn partner)
- Verluchter (inkleurder van prenten, voordat Photoshop bestond)
- Parlevinker (een soort Albert Heijn vanaf de boot)
- Melkboer (voorloper van de SRV man, wie? Hij kwam met de melkkar langs de huizen)
- Schillenboer (reed langs de huizen om schillen op te halen, soort groenbakman)
- Voddenman (idem maar dan om oude kleren op te halen, nee niet Humanitas)
- Gouvernante (gaf les aan huis aan kinderen van welgestelden)
- Zeepzieper (zeepmaker, Unilever dus)
- Lantaarnopsteker (tja, wat zou dat nu zijn?)
En dan krijg je dus de volgende formule:
Els = gewoon + werk = uniek ⇒ Els + werk = uniek
Maar ook dit vind ik toch wel vermoeiend. Want ik weet niet of ik nog wel een Enzo Knol (vlogger) wil en kan worden. En trouwens ik ken al aardig wat crowdfundingspecialisten, dus zo uniek zijn deze beroepen ook niet meer. En trouwens, ik vind uniek willen zijn eigenlijk helemaal vermoeiend. Ook een uniek beroep zoeken vind ik zo’n gedoe.
Wat is er mis met gewoon zijn?
Wat is er mis met je niet onderscheiden. Wat is er mis met niet bijzonder zijn en gewoon goed zijn?
Stel: je hebt gewoon dezelfde opleiding als je buurman, gewoon dezelfde onderneming als je collega, hetzelfde kapsel als je beste vriendin. Je kinderen zitten op een gewone school. En je gaat gewoon naar Zeeland, België of Frankrijk op vakantie. In je gewone, tweedehands Volkswagen Golf, zonder sjoemelsoftware.
Je drinkt gewone filterkoffie (oh fout, dat is juist weer heel bijzonder) en gewone thee. En je eet gewoon aardappels en groente (oké en dan misschien zonder of met minder vlees).
Wat is er mis met deze vergelijking?
Els = gewoon + werk = gewoon ⇒ Els + werk = gewoon
Klanten zijn ook maar gewone…..mensen!
Nu heb je wel een dilemma. Als je niet uniek bent en ook geen uniek bedrijf hebt (of een unieke specialist bent) hoe kun je dan aan je klanten uitleggen waarom ze jou nou net moeten nemen? Er zijn duizenden, misschien wel tienduizenden met dezelfde expertise, opleiding, ervaring en passie. Er is eigenlijk niets meer waarin jij je kunt onderscheiden. Hoe leg je dat dan aan je klanten uit?
Nou gewoon, klanten zijn net echte mensen. Echt waar! De meeste klanten zijn gewoon, net als jij. En misschien door klanten (prospects, leads, customers, cliënten, etc.) te zien als gewone mensen of zelfs als je vrienden of goede relaties kun jij je onderscheiden. Jij bent een gewoon mens en daarom wil de klant met jou samenwerken!
1 Bron: top tien meest verrassende beroepen (en die je ouders niet kennen): nu.nl
2 Bron: 3 artikelen over uitgestorven beroepen in Nederland in HP de Tijd.
